Tijdens ‘All you can Art’ werkte kunstenaar David Bade vanuit de Pauluskerk, waar hij samen met andere kunstenaars een groeiende tentoonstelling creëert. Veel bezoekers doen mee. We spreken David en Bart – bezoeker van de Pauluskerk én zelfopgeleid kunstenaar – op de allereerste dag.
Zojuist hebben David en Bart meegedaan aan een dienst van predikant Ranfar Kouwijzer. “Kunstenaars spiegelen ons een ‘oase’ voor, waarin we kunnen zien hoe de perfecte wereld er uit kan zien,” zegt Ranfar daar.
De Pauluskerk als een safe space, kunst als een oase. David, spreken die beelden je aan?
David: ‘Ja, zeker. Ik ken Ranfar al langer, we zijn vrienden. Hij had mij van tevoren de teksten gestuurd waaruit hij zou voordragen. Die inspireerden mij weer voor het schilderij waar ik tijdens de dienst aan begonnen ben. Kunst kan zeker een safe space zijn. Dat het door mensen hier een oase wordt genoemd is prikkelend. Want de meeste mensen die hier komen hebben het natuurlijk niet makkelijk.’
Kunst kan zeker een safe space zijn.
Wat ben je eigenlijk aan het schilderen?
David: ‘Ik werk heel erg op intuïtie, hoor. Ik weet vaak niet waar ik precies aan begin. Ik heb nu drie doeken bij elkaar gezet, zodat het een drieluik is. Het schilderij ontstaat vervolgens vanzelf. Wat het betekent, weet ik niet, of nog niet. Maar de ‘veilige plek’ waar Ranfar het over had, die is al aan het ontstaan. De komende weken ga ik verder, wie weet komen er nog delen bij. Voor mij is het net zo spannend als de toeschouwer, haha!’
Bart, ook van jou is werk te zien in de zaal. Een schilderij vol gezichten.
Bart: ‘Ja, ik zal je wat geks vertellen. Ik zat er net nog eens naar te kijken en toen viel me dat pas op! Ik teken en schilder wel erg vaak gezichten.’
Ze kijken je ook bijna allemaal priemend aan, alsof ze ons iets willen vertellen.
Bart: ‘Zo kun je er naar kijken. Ik weet dat nog zo net niet. Misschien luisteren ze wel? Ze kijken toe, het zijn allemaal verschillende koppen, van verschillende mensen.’
David: ‘Ik vind het wel heavy, mooi hoor’.
Bart: ‘Dankjewel. Ja, nou ja, ik ben alleen nooit tevreden. Ik blijf kijken naar tekeningen en schilderijen, zie altijd wel een verbeterpuntje.’
David, ben jij ook zo?
David: ‘Nee, haha. Ik moet een beetje lachen, want ik ben toch wel anders. Ik werk sneller, meer op intuïtie, ik zie wel waar ik uitkom. Bart is een ander soort kunstenaar, maar ik zie toch wel overeenkomsten. Felle kleuren, expressief.’
Bart, hoe ben jij kunstenaar geworden? Of zat dat er altijd al in?
Bart: ‘Ja, dat weet ik niet zo goed. Ik kom uit een familie waarvan de ene kant bij de politie en in het leger zat, en de andere kant best creatief was. Mijn oudere broer, die er helaas niet meer is, schreef veel gedichten. Ik zelf schrijf ook. Mijn creatieve kwartje is gevallen toen ik een cursus met mijn vader bezocht, in Hoek van Holland, 25 jaar geleden. Daarna ben ik begonnen met creëren. Tekenen, schilderen, schrijven, collages: ik doe van alles, en doe in de kerk aan alles mee, het Schrijfcafé, Tekencafé, Zangcafé. Alles noemen ze hier trouwens café.’ (Bart en David lachen hard)
Bart is zelfopgeleid, die eigenwijze route moet jou ook aanspreken, David.
David: ‘Dat kun je wel zeggen. Samen met mijn maat Tirzo Martha, van wie hier in de Pauluskerk ook geweldig werk te zien is trouwens, heb ik IBB opgericht, op Curaçao. Instituto Buena Bista. Die plek is van alles in een: een atelier, een school, een expositieruimte. Voornamelijk tieners, voor wie een kunstopleiding niet is weggelegd, kunnen er terecht. Voor een deel van hen is het een vooropleiding om verder te kunnen, bijvoorbeeld een kunstacademie in Nederland. Ze zijn met veel heftige zaken bezig, zoals seks, en dat kunnen ze dan bij IBB kwijt in kunst. Dat lijkt inderdaad op de plek die de Pauluskerk aan zijn bezoekers biedt voor expressie.’
Hoe gaat All You Can Art nu verder?
‘In de zomer is All You Can Art weer traditioneel in de Kunsthal te zien.’
En jij, Bart?
Bart: ‘Ik ga lekker aan de slag, en blijf meedoen en kunst maken!’
Groeiende expositie
In mei en juni werkten we onder begeleiding van de kunstenaars van All You can Art aan een groeiende expo in de kerkzaal, met als thema ‘safe space’. Veel mensen uit het open huis deden mee. “Het is een bijzondere ervaring om te werken met de mensen hier”, zegt Tirzo Martha, een van de initiatiefnemers en begeleidend kunstenaar. “Mensen komen hier uit noodzaak, je merkt het aan de manier waarop ze werken. Er zit een enorme drive achter. Ze willen in beweging blijven, hun bestaan bevechten. Er wordt prachtig werk gemaakt.” De expositie verhuist na juni naar de Kunsthal.
All you can Art is een samenwerking van de Kunsthal en IBB.